Super Wi-Fi؛ افسانه يا واقعيت؟!
يكي از مهم‌ترين خبرهاي هفته‌هاي اخير در حوزه شبكه‌هاي بي‌سيم، به سرويس جديد Super Wi-Fi تعلق داشت كه سر و صداي زيادي هم به پا كرد. يك سرويس‌دهنده در شهر ويلمينگتون ايالت كاروليناي شمالي در امريكا با معرفي سرويس جديد خود به نام Super Wi-Fi براي ارتباط روستاها با يكديگر، ادعا كرد نسل جديدي از شبكه‌هاي بي‌سيم مخابراتي و ارتباطي را بنيان گذاشته است كه سرعت بيشتري داشته و ارزان‌تر هستند. اين سرويس به جاي استفاده از پروتكل 802.11 كه مخصوص شبكه‌هاي بي‌سيم است، از پروتكل 802.22 استفاده مي‌كند كه مخصوص امواج باندUHF تلويزيون است. اين سرويس با استفاده از كانال‌هاي خالي روي اين باند يا به اصطلاح Television White Spaces سعي در انتقال اطلاعات دارد و از سرويس‌هاي Wi Max روي پروتكل 802.16 و بلوتوث روي پروتكل 802.15 نيز استفاده مي‌كند. جالب است بدانيد كه سرعت انتقال اطلاعات روي باندهاي TWS نزديك به 15 مگابيت بر ثانيه است كه اصلاً با سرعت‌هاي 150 و 300 مگابيت روترهاي بي‌سيم كنوني قابل مقايسه نيست. مؤسسه WiFi Alliance كه توسعه‌دهنده استاندارد 802.11 است، در قبال اين سرويس به شدت موضع‌گيري كرده و گفته است كه چنين سرويسي امكان‌پذير نيست و جزء شبكه‌هاي بي‌سيم و واي‌فاي محسوب نمي‌شود؛ بلكه يك شيادي براي دريافت پول از مشتركان است. باندهاي فركانسي TWS در موقعيت پايين‌تري نسبت به باندهاي فركانسي واي‌فاي قرار دارند و به همين دليل مي‌توانند اطلاعات را به صورت پايدارتر و قوي‌تري منتقل كنند. همچنين شيوه عملكرد اين باندها غيرخطي است و به راحتي از موانعي مانند ديوار، درخت، ساختمان‌هاي بلند يا زمين‌هاي ناهموار عبور مي‌كنند و فواصل بيشتري را تحت پوشش قرار مي‌دهند. سوپر واي‌فاي براي بسياري از كاربردها مانند اتصال چندين ساختمان به يكديگر و دوربين‌هاي نظارت تصويري بسيار كم‌هزينه و به صرفه خواهد بود اما بايد منتظر ماند تا مشخص شود واقعاً Super Wi-Fi يك شعار تبليغاتي بوده يا يك فناوري جديد ارتباطات بي‌سيم است.